5 augustus
Blijf op de hoogte en volg Myreen en Marjolanda
05 Augustus 2015 | Tanzania, Moshi
Eenmaal op het vliegveld aangekomen was er een personeelslid. Een massai man (met klederdracht over z'n werkkleding ;) toen moest ik wachten en het mooie was dat de zoon van Lightness in de airport werkt en toevallig dienst had. Dus hij checkte mij in en dat is toch wel relaxed. Toen weer wachten en door een andere controle en toen het vliegtuig in met maar 10 mensen. Ik viel meteen in slaap.. In het vliegtuig ontmoette ik een Deens meisje dat dezelfde vlucht had als ik dus dat was ook weer fijn. Op Nairobi aangekomen ging het inchecken allemaal helemaal goed en we vertrokken alleen later dan gepland. Het vliegtuig was huge!! Toen ik erin zat was het even groot als op de heenweg volgens mij (3-3-3). Zat naast hele lieve mensen en heb lekker veel geslapen en gegeten. De vlucht ging heel snel voorbij en voordat ik het wist waren we al in Amsterdam!! Maar toen duurde het natuurlijk lang voordat iedereen het vliegtuig uit was. En moest ik alsnog rennen naar m'n gate, die erg ver weg was... Eenmaal daar vroeg ik of m'n bagage erin zat, dit konden ze nog niet zeggen, maar ik ging sowieso het vliegtuig in. Deze vlucht was ook weer eens verlaat.. Toen was ik wel een beetje klaar met het hele vlieggebeuren, en de landing was ook nog eens heel erg bibberig. Toen we weer op de grond stonden kon ik gaan kijken voor m'n koffers.. KIJKEN. Want heb ongeveer 30 minuten gewacht en toen dacht ik dat er iets niet goed zat, dus de servicebalie van de KLM gezocht. Daar was niemand, dus even wachten. Ik was nummer 3 in de rij (daarna kwamen er nog een stuk of 20/30 mensen). Na een tijd gewacht te hebben, kreeg ik te horen dat m'n koffers nog in Amsterdam stonden!!! (en het mooie is dat ik niet in Amsterdam m'n koffers mocht pakken en dan naar huis mocht gaan, omdat ik dan 250 euro boete moest betalen). Wat een stelletje rare mensen van die vliegmaatschappijen. Dus ik kan mooi wachten tot vrijdag, of zaterdag voordat ze m'n koffers gaan thuisbrengen. Dat is dus even jammer, aangezien al m'n spullen in die koffers zaten ;) Kan ik nog mooi even verder met het primitieve leven! Uiteindelijk zal het wel goedkomen. Na deze domper, kon ik gelukkig Max, mama en opa en oma weer in m'n armen sluiten! Ik was super, super moe dus in de auto viel ik meteen in slaap... Thuis aangekomen hingen er 'welkom thuis' slingers, alsof ik 6 jaar weggeweest was ;) Wel heel lief hoor. Toen lekkere courgettessoup en pastasalade gegeten en fijn onder een echt dekbed geslapen. Het is allemaal even wennen hier en ik vind het aan de ene kant fijn om terug te zijn, maar aan de andere kan wil ik heel graag terug naar Tanzania omdat het daar echt zo geweldig was. Ben nog niet toe aan m'n normale Hollandse leven. Maar misschien komt dat wel, het is even acclimatiseren denk ik. Iedereen super bedankt voor jullie steun en interesse, dat maakte de reis voor mij nog eens stukje specialer. Ik kijk ernaar uit om jullie allemaal weer te zien, zodat jullie de foto's kunnen bekijken en we weer bij kunnen kletsen. Tot snel en jullie mogen natuurlijk ook altijd langskomen in Maastricht, het nieuwe avontuur! Heel veel groetjes en liefs,
Myreen.