Discussie

Today was early day. Rond 6 uur weer de wekker. We gingen namelijk weer naar het project. Benieuwd wat we gingen aantreffen. Deze keer was het de situatie dat de kinderen stonden te wachten op de rest, zodat ze konden beginnen met de thee en boterham. We hadden meteen een discussie met twee leraren over de zorgverzekeringen. Zij vonden dat kinderen die naar de Primary school gaan, ook verzekerd moesten worden, evenals de kinderen die nooit naar het project komen. Hierover verschillen we in mening, wij vinden namelijk dat het komen naar het project, een voorwaarde moet zijn voor het krijgen van een zorgverzekering. Anders kunnen we heel Shirimatunda wel voorzien van een zorgverzekering. Dit snappen zij niet, ze denken dat we oneindig geld hebben. We proberen ze keer op keer uit te leggen, dat wij ook geen geldboom hebben en er zelf voor moeten werken en afhankelijk zijn van andere donaties. Dit was een heftige disussie, want wij zouden haar niet vertrouwen, omdat er meer namen waren dan wij kenden. Als middenweg hebben we besproken dat we dit jaar alle kinderen sponseren die in het Project zijn betrokken, dat de leraren een aanwezigheidslijst gaan bijhouden, wat ze nu blijkbaar ook al doen. Van dit bestaan wisten wij niets af. Hiermee kunnen we volgend jaar zien wie wel/niet naar school komt (we moeten erop vertrouwen dat deze naar waarheid worden ingevuld). Zodat we in gesprek kunnen blijven van het niet komen naar school en hiervoor oplossingen kunnen bedenken. (zoals vervoer). Dit is weer een meerjaren traject. De gemoederen liepen hoog op, daarom gingen we met Henny en twee kinderen naar het Dispensarium (klein ziekenhuis) gegaan om daar gedag te zeggen en even afstand te nemen. Dat ziekenhuis maakt ook gebruik van de watertoren. Het idee van een schoolvervoer is er al langer en kwam nu ook weer op tafel. Maar dit is erg ingewikkeld en erg prijzig… Dus genoeg ideeen, maar te weinig tijd hier. Gelukkig is Henny hier nog 3 maanden, dus kan er nog veel gebeuren! Voor de zorgverzekeringen hebben we geboortedata nodig, dit is helaas niet zo makkelijk als het lijkt. Kinderen weten hun eigen geboortedatum niet, nergens is een lijst met geboortedatums, de ouders zijn onbereikbaar, er bestaat geen groepsapp… Dus we hebben deels rondgebeld en het andere deel van de kinderen krijgt een handgeschreven briefje mee, met daarop de vraag of de ouders de geboortedatum kunnen doorgeven….. Jep, we leven nog steeds 50 jaar terug... Nog even op school geweest en s middags gingen we naar Union Cafe. Hier hadden we afgesproken met de leraar (Nasoro), Henny, Nuru en wij. Met de leerkracht hebben weer opnieuw een programma opgesteld, voor de komende tijd. Er was namelijk een programma gemaakt door de vorige vrijwilligers,. Ongeveer 3 maanden geleden.. Maar sinds die weg zijn, is het dus niet meer toegepast. Zo jammer, maar wel waar. We hebben besproken hoe het programma wel zou kunnen werken. Nieuwe dagstructuur opgesteld. Waarin ook het tandenpoetsen ook twee keer per dag wordt opgenomen. En de dag begint met een evaluatie van de vorige dag en een bespreking van de huidige dag, dit samen met alle leraren. Hopeliijk gaat dit dagprogramma het langer volhouden. Ook is het belangrijk om Joseph en Diana (de hulpen van het project), te betrekken bij activiteiten, net zoals tandenpoetsen. Met Nuru hebben we besproken dat we hogerop gaan, om dit aan te kaarten en te zoeken naar een oplossing. De zorgverzekeringen gaan we doen bij een andere organisatie dan twee jaar geleden, omdat deze alle ziekenhuizen dekt (het is namelijk een nationale zorgverzekering vanuit de regering). Deze is iets duurder dan de andere en heeft meer gegevens nodig van de te verzekeren kinderen.We meoten op zoek naar de geboortecertificaten van alle kinderen. Dit gaan we morgen oppakken (dus vandaag). Dit geheel bepraat te hebben, gingen we nog dineren. Ik was kei kapot, en het eten liet een uur op zich wachten, maar was erg lekker en vers :) Toen terug met de TukTuk, die niet wist waar het was, gelukkig navigeren wij zelf altijd mee met onze GoogleMaps, dus hadden we door dat het niet helemaal goed ging. Hij vroeg het even na bij de BodhaBodha rijders, kan prima, geen probleem. Het is natuurlijk moeilijk te vinden, ' the secret garden'. Daarna nog even een gekko verwijderd uit onze hut en lekker slapen. :)