(w)achtentwintig juli

We hadden ons laatste heerlijke ontbijt en gingen onze minihut verlaten. De bagage kon even blijven staan in de opslag. Wij moesten namelijk nog de laatste dingen fixen voor de geboortebewijzen en de zorgverzekeringen. We gingen naar Shirimatunda, want daar hadden we afgesproken met Sanctus. Het duurde alleen ietsjes langer dan verwacht.. Terwijl we op school zaten te wachten, kwamen er twee mannen van HHIS, zij wilden ons Engelse kookboeken verkopen om gezond te eten. Ook voor de kinderen. We probeerden ze uit te leggen, dat de meeste kinderen niet kunnen lezen en al zeker niet in het Engels. Ook vertelden we dat de meeste gezinnen zo arm waren dat ze soms geen geld hadden voor eten, dus een boek konden ze niet betalen. Dit shokeerde ze toch wel. Voordat ze gingen, deden ze een gebed voor ons, dat wij onze missie goed mochten afronden met de zege van god. Daarna kwamen de bouwers van het gebouw (schoolgebouw en hal) uit Belgie op bezoek. Ze waren op doorreis en wilden graag zien hoe het gebouw er nu uitzag. Om de een of andere reden waren er geen huisbezoeken door de leraren. Er was namelijk ook een begrafenis in het dorp. Toen Sanctus er was gingen we naar de 'Ward' van shirimatunda. Daar konden we stempels krijgen. Eerst niet en moesten we maandag terug komen, maar toen opeens wel. Dat schilt alweer. Voor de kinderen ouder dan 18, moeten we een groep zoeken , waarbij ze zich kunnen aansluiten. Zodat het hoofd van die groep de zorgverzekeringen kan regelen vooor hen. Deze groep moet dan wel weer aangesloten zijn bij de Nationale zorgverzekeringen. Gelukkig kende Sactus een vrouw die in deze groep zit, wat ons heel veel werk schilt. Maar natuurlijk was de betreffende persoon niet aanwezig en moesten we geld dokken. We weten nog niet hoeveel, maar daar kwam ze op terug. We gingen met onze geliefde DalhaDalha weer terug nara de stad. Daar moesten we nog een deel van de geboortecertificaten betalen. Dus weer naar dat gekke zaakje, nu deed het internet het wel. Geld overgemaakt. Terug naar de DC om het bewijs af te geven. Zodat alles verwerkt kon worden. Dit is (als het goed is) dinsdag al klaar!!! Wooehhooee. Helaas zijn wij dan al weg,dus moeten we dit uit handen geven aan Sanctus. We weten zeker dat dat goedkomt en dan hebben we van alle kinderen een geboortecertificaat. Toen was het tijd voor koffie (ondertussen nog op zoek naar een drankwinkel). en we werden in de supermarkt doorverwezen naar een goedkopere zaak. Mama Casanova. Zelfs in de supermarkt zijn dingen niet geprijsd. We hebben nog wat snoepjes gekocht voor de kinderen. En voor de mensen in zo'n winkeltje is het natuurlijk happy day, als je 30 lollies koopt! Het was een heel lief vrouwtje en het is fijn om hun blijdschap te zien. Nog geprobeerd een foto af te drukken, maar dit was een beetje moeilijk omdat het USB kabeltje niet zo goed was. Je gaat gewoon binnen in een zaakje, waar een computer staat en dan printen ze het gewoon voor je uit. Het zijn ook vaak niet echt winkeltjes, het zijn meer overdekte marktkraampjes waar je iets kunt halen, of vaak een gebouwtje bij een huis met tralies en een doorgeefluik erbij, waar verschillende dingen staan. We hebben lekker gelunched bij Pamoja Bar, waar we constant bekeken werden door 8 mannen.. Maar het was wel goedkoop en lekker! Issa kwam ons halen, want we moesten nog verhuizen. Dus weer al onze koffers in de auto en hup. We namen nog afscheid van de dienstmeisjes, die 20 foto's met ons wilden en gingen met een blij gevoel weg. Aangekomen in ons nieuwe verblijf, ingechecked en lekker gedouched in onze ruime badkamer. We waren namelijk best stoffig van een hele dag stadten. Ze weten voortaan dat we hier al langer zijn, en ook de paar woordje Swahili helpen. Helaas was er voor de tweede persoon (Myreen) niet meer genoeg warm water in de boiler, dus werd het wederom een koude douche. Maargoed, we hebben een douche. Daarna naar het restaurantje naast ons, wat voorheen een museum was. Daar iets kleins gegeten en toen was het wel weer tijd om ons bedje te bezoeken. Helaas hebben we hiernaast een hond, die van blaffen houdt.... Tot snel, frikadel!