Geboortecertificaten en meer.....

Vanmorgen hadden we om 9 uur een afspraak met het hoofd van Social Welfare. Wij waren dus al vroeg ons bedje uit en we wilden met de tuktuk naar daar gaan, maar dat duurde wat lang, want er kwam er geen voorbij. Dus toen gingen we met de Dalha Dalha naar het centrum om daar een TukTuk te pakken. Helaas had mama niet helemaal goed onthouden waar het was, dus stonden we op het verkeerde adres. Ver buiten de stad.. Ze wilden ons wel helpen, maar we waren helemaal verkeerd. Dus toen gingen we maar weer met de DalhaDalha richting het centrum en hebben we het laatste stuk gelopen. Dit duurde allemaal plus 30 minuten. Dus uiteindelijk zijn we toch terecht gekomen op het juiste adres, hoever je het hier ‘adres’ kunt noemen. Want er bestaan hier geen huisnummers en google maps kon ons ook niet helpen. Gelukkig stond Sanctus daar op ons te wachten! Maar zijn telefoon was leeg.. Dus wij voelden ons lost in Tanzania again. Dus een goed begin met regen! Op deze donderdagochtend. We waren dus een half uur te laat maar we moesten ook nog een half uur wachten (of een uur). Dusja, we snappen het tijdschema hier nog steeds niet. We konden eens goed rondkijken bij het DC (district counsel). We zagen een grote veewagen aankomen, met mensen daarin. Ze stopten voor een gebouw, en er waren veel mensen omheen. Wij dachten dat het vluchtelingen waren, die voor een registratie naar een gebouw moesten komen. We vonden het maar een raar spektakel, want opeens waren ze allemaal verdwenen. Later bleek, door Sanctus’ uitleg…. Dat het dieven waren die uit de gevangenis kwamen en beoordeeld zouden moeten worden! Ze werden dus berecht en alle mensen eromheen waren familie of bekenden die kwamen luisteren naar de straf. Ze hadden dus al een week of 2, 3 in de gevangenis gezeten. Die is hier heel anders; geen eigen cel, slapen op een matras op de grond in een zaal, enkel Ugali en bonen als eten. Het berechten hebben we niet bijgewoond. Want wij gingen formulieren in orde maken! We moesten alles handmatig invullen, per kind, met fotootjes geplakt met de hand. Er moest overal een stempel en handtekening op van de Social Welfare. Hiervoor zijn we eerst nog een paar keer van hot naar her gelopen. We moesten nog wat formulieren kopieren, zodat er genoeg formulieren waren, ook hier moesten we zelf voor betalen…. Nou goed. Dit geheel ingevuld te hebben, zijn we een uurtje of 2 verder. Toen moesten we alle bewijsstukken kopieren in de stad, want de orginele bewijzen moeten terug naar de ouders. Dit gingen we met Sanctus doen in een kopieershop in de stad. Het was er druk, omdat studenten zich wilden inschrijven voor een nieuwe studie. Een vrouwtje ging alles voor ons kopieren en wij mochten mooi wachten. Eigenlijk zou dit stuk de titel ‘wachten’ moeten dragen. Toen was het onderhand al 1 uur dus gingen we even snel wat drinken en super lekker lunchen bij een lokale Burgertent! Voor herhaling vatbaar. We moesten ons haasten (jajaja, in tanzania). Want we hadden om 3 uur een afspraak voor de geboortebewijzen. Maar we moesten eerst nog geld overzetten. Dit gaat zo; je gaat naar de bank, waar je maximaal 400,000 shiling kunt pinnen (160 euro, ongeveer, ligt aan de wisselkoers). Dit moesten we dus drie keer doen. Daarna gingen we naar de bank, die verbonden is aan de overheid. We moesten wachten in een rij, met 10 wachtenden voor ons. Want we moesten het geld contant afgeven, zodat zij het op een rekening konden zetten… Van de Nationale zorgverzekering. Maar, hiervoor hadden we een referentienummer nodig, per kind (20 nummers…) En die hadden we niet. Dus toen konden we naar een of ander klein zaakje gaan, die het zonder referentienummers kon overmaken. Hiervoor hadden zij wel internet nodig.. Maar dat werkte niet, dus toen moesten we weer een half uur wachten. Gelukkig wist Sanctus waar we moesten zijn, want anders was het helemaal een verloren zaak geweest. We waren ondertussen te laat voor de afspraak. We moesten ook nog langs het gebouw van de zorgverzekering, om de formulieren en kopies af te geven en bewijs van betaling. Het is zo, dat kinderen onder de 18 goedkoper verzekerd kunnen worden. Nu was er een kindje geboren in september 1999, maar die telt dus wel als 19 jarige, omdat ze alleen met jaren werken. We hadden hiervoor al betaald, dus dat was weer een probleem. Maar met een beetje slijmen, hopen we dat de manager het goedkeurt… klein detail, het gaat sowieso nog 21 Tanzaniaanse werkdagen duren voordat dit alles rond is. Het moet naar Dar Es Salaam en weer terug en alles moet in een systeem komen te staan. Wij wachten af.. Sanctus en Henny zullen dit verder oppakken! Weer aangekomen bij DC, was Duncan daar. We moesten naar de baas van de geboortebewijzen. Ook even ter beschrijving van het gebouw; dit is niet rolstoeltoegankelijk, vervallen, warm, zonder wachtplaatsen, geen privacy, geen computers, geen airco, stof, bloemen, gordijnen, nog meer stof en typmachines.. Ja, dat is hoe het hier gaat. Het is ook niet in een gebouw. Het is meer een overdekt centrum, zoals een overkapping bij ons in Nederland. Maargoed, wij gingen door met onze taak. Weer alle formulieren op tafel, het hoofd moest deze namelijk controleren… evenals alle bewijsstukken en stempels. Was alles wel ondertekend door weten wij veel? Was het de juiste stempel? Wij snappen er zelf niks van, maar uiteindelijk kwam het goed. We hebben nog maar 7 te fixen gevallen… Dit komt later. Ons doel is dat de kinderen naast een zorgverzekering, ook allemaal een geboortebewijs krijgen. We vinden het namelijk niet humaan, dat een kind geen bestaanserkenning heeft. Hij of zij staat dus nergens geregistreerd.. Dit vonden wij wel het minste wat we konden doen en het is ook erg praktisch om dit bewijs te hebben. Dit kost wat papierwerk, tijd en energie, maar we weten voor wie we het doen! Deze aanvraag moet wel weer betaald worden, dus we moeten weer naar de bank. Maar deze gaat altijd om 4 uur dicht, dus we waren te laat.. Dit wordt dus morgen. Sanctus ging de hele dag met ons mee en dat was super fijn; hij kon alles vertalen, weet waar alles is en is erg begaan met de kinderen. Toen was het wel weer mooi geweest, we moesten nog even een ‘m-pesa’ acoount voor mij regelen, want we hebben in Pangani de rekening dubbel betaald. Terugstorten op de creditcard kon niet. Dus nu hebben we met Sanctus’ hulp een of ander account aangemaakt. Zij kunnen hierop het geld terugzetten en het is eigenlijk een soort internetbankieren zonder RandomReader en je kunt het geld dan bij iemand die dat ‘doet’ contant uit laten betalen. Dit kan gewoon op straat. Dus nog meer geintegreerd in Tanzania! We gingen weer met de DalhaDalha terug, maar die stopte halverwege. Dus moesten we in een andere gaan zitten. Record: 27 personen! Olee! Wij zaten gelukkig en werden uitvoerig begroet en bevraagd. We kwamen aan, in ons hotel. Hier was een of andere verjaardagsparty van een meisje uit de buurt. Wij moesten met haar op de foto en we mochten haar als eerste taart voeren (met de tandenstoker, net zoals op de bruiloft twee jaar geleden). 50 foto’s later was het tijd om te douchen. Florisant zullen de foto’s niet zijn geweest aangezien we de hele dag hebben lopen zweten en stoffen. Het was me een dagje wel. Na wat muggen gekilld te hebben, hebben we super lekker gedineerd en zijn we jullie aan het bijpraten over het leven hier! We zijn alweer bijna thuis… Dus we gaan even dubbel genieten. Nog de laatste nacht hier in Secret Garden en vanaf morgen bij Shara en Jacob. Habari za jioni (goedenavond!). xx