Siku kumi na moja
Blijf op de hoogte en volg Myreen en Marjolanda
15 Juli 2017 | Tanzania, Moshi
Vandaag was lazy zaterdag. We hebben een beetje uitgeslapen. Maar niet erg lang, want we worden elke morgen wakker gemaakt door onze dierenvrienden genaamd: kip, koe, grote vogel en de moskee is ook altijd van de partij. Na het ontbijt lekker even een boekje gelezen en de koffers opgeruimd. Toen zijn we naar de stad gelopen. Het lijkt allemaal zo weinig, maar als we hier zeggen naar de stad lopen... Dan is best een opgave. Besef je dat er geen trottoir is, verkeersregels niet altijd gelden, er geen fietspad is. Je naast de weg moet lopen op rotsachtige paden, alles langs je heen scheurt en er ondertussen constant getoeterd wordt. Dan hebben we nog de mensen die allemaal hoi zeggen en soms met je meelopen en een praatje willen maken of je iets willen verkopen. Langs de weg veel vrouwen die maïskolven rooster, overal groentekraampjes, kleine winkels, schoenenpoetsers, naaimachines, barretjes, plastic flessen, stoelen, afval. En vandaag veel muzungus in de stad, omdat bijna iedereen vrij is van het project. Het is vandaag echt winter. Wij hebben zelfs onze skinny jeans aan met een shirt en extra doek. Nog even gepint + €7,50 servicekosten. Daarna lekker westers gelunched en een beetje gebrainstormd over wat we nog meer zouden kunnen doen. Maar door het taalbarrière zijn we heel erg afhankelijk van mensen die Swahili én Engels spreken. Dus dat beperkt ons in het doen. Helaas. Nog even een paar gekke dingen die ons opvallen... We hadden vandaag bij de lunch echte Heinz ketchup, tandenstokers, wc papier waarvan elk stukje geperforeerd was, een wc met bril en een placemat.. Dit alles in een land, waar in dezelfde stad kinderen wonen die niet elke dag te eten krijgen. Daarover kan ik (Myreen) me nog elke keer boos maken. Want het maakt me steeds zo bewust van het feit hoe goed ik het zelf heb en hoe stom we in Nederland ooit doen over de kleinste dingen. Het is eigenlijk meer machteloosheid, want het liefst zou ik iedereen elke dag van eten en liefde voorzien. Maar dat kan niet en dat weet ik. Mama ziet het wat meer volwassen in, oftewel realistischer misschien. Het is namelijk nog een derde wereldland, waarin de levensstandaard nog heel erg laag is, dit zal eerst moeten veranderen, voordat ook de arme en afhankelijke mensen blijvend geholpen kunnen worden. Het is namelijk al heel mooi dat het Umoja project bestaat. Hier kunnen kansarme, gehandicapte kinderen spelen, groeien in zelfstandigheid en krijgen ze 4 dagen per week twee maaltijden per dag. Na de lunch een fijne wandeling terug naar het Hotel. Daar even contact gehad met Henny, zij is hier volgende week ook :) daarna nog even relaxing en avondeten. Toedeloe.
-
15 Juli 2017 - 20:09
PiMM Van Hest :
Mooi verhaal weer Myreen en Marjolanda, dankje voor de update en een kijkje in jullie avonturen! Warme avondgroet van Onzz vanuit avondwordend Eindhoven, PiMM -
15 Juli 2017 - 20:35
OpaJo OmaJetje :
Hallo lady.s hoe gaat het daar jullie hebben vanmorgen een Klein beetle Kunnen uit slapen .ja het is ook zaterdag maar met de kippen vowels en is er ook een Han die Elke morgen stat te kraken of dat nog nie.Maar is het ver van jullie hotel vandaan de stad en Kijkmaar goed uit dat ze jullie niet ondersteboven Racen als ze daar nergens naar Kijken .Hebben jullie nog iets ge kocht en zijn daar Dan zo veel buitenlanders musunguns dus jullie maken Elke dag wel wat anders mee toch ook wel hele Mooie apartedingen dingen .en blij end jullie daar voornaam in dat hotel om day JE de koffers opgeruimd hebben .Is ook wel heel Fijn dat Henny volgende week komt die kan jullie nog veel Andere dingen laten zien en Leren heel Fijn hoewel het jullie Myreen en Marjolanda ook wel heel Fijn hebben samen geniet daar ook van want dat is ook wel heel apart moeder en dochter jullie Kunnen daar samen zo veel liefde Gerven aan de kinderen en mensen die het heel hard no dig hebben dit gebaar is nooit te betalen JE hebt dat of niet en Myreen JE Kunt niet alles op JE schouders Neman Meisje desk ook aan je zelf hoor lief van ons Opa Oma pap mam gr -
15 Juli 2017 - 21:27
Angela:
Hallo, hier ben ik weer, toch fijn om even lekker uitgeslapen te hebben al is het dan niet erg lang geweest. En je moet maar zo denken, wat ben ik toch een rijk mens om de vogels s'morgens te horen fluiten. Toch! Het zal inderdaad heel anders zijn dan we in Nederland gewend zijn. Alles meestal pikobello, ook niet altijd goed natuurlijk. Geniet an de kleine dingen, die maken de wereld zo veel groter. En dat zien jullie met beide ogen. Ik snap dat het tegenstrijdig is met wat je allemaal opnoemt Myreen maar de wereld en het leven is nou eenmaal niet altijd eerlijk. Kijk wat er allemaal al gerealiseerd is door het project, dat is toch in een woord: GEWELDIG! Fijn dat Henny er volgende week is en geniet van alles, ook is dat misschien niet altijd even gemakkelijk.
Knuffel ( tante) Angela -
16 Juli 2017 - 18:14
Carien Tuerlings:
Hoi Myreen en Marjolanda
Ik had al een tijdje geen verslagje meer gelezen maar nu heb ik vakantie en dus tijd...!
Wat beleven jullie samen een bijzonder avontuur!
Nog heel veel plezier samen en maak er nog een paar mooie weken van.
Groetjes van Carien en de rest van de family.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
