Masaai

Weer een blogje op de telefoon. Want de laptop hebben we gedoneerd aan de leraar (grapje, die waren door iemand gesponsord) om onze blogs compleet te maken, eerst een klein verhaaltje over gisteren.
Gisteren was het zondag, dus gingen wij een uitstapje maken! Samen met Sanctus. We gingen naar de Masaai, ongeveer 1,5 uur rijden. Het was een privé-tour. We vertrokken over de verharde weg. Maar aangezien er hier niet echt regels gelden, vond Myreen het alsnog eng. Er was wel een strenge controle door de politie. Wanneer je harder dan 50 reed, moest je stoppen en meteen dokken. Toen hield de verharde weg op en vervolgenden wij onze tour over zandwegen. Maar het zijn hier geen zandpaden zoals bij ons, maar meer steen met diepe kuilen, spoorvorming en heel veel stof. Maar om onze reis in normale personenwagen te finishen, gingen we nog even een flink aantal kilometers over rotspaden met losliggende stenen +stof. En we zagen nog een impala!! Maar na deze rally, kwamen we aan op bestemming. We werden verwelkomd door de traditioneel geklede Masaai. Ze zongen een welkomstlied en hupsten op en neer. Het was aandoenlijk. Toen een drankje, nog meer zingen en springen. Daarna moesten we meedoen... Imagine ;) daarna hele leuke uitleg gehad en een lekkere lunch. We gingen ook nog even met oma thee drinken. In haar eigen hut, waarin ze binnen vuur stookten. Oma wilde alles van ons weten en vond het maar gek dat ik op m'n 21e nog niet getrouwd was. Ze ging wel iemand voor me zoeken. Helaas val ik niet zo op mannen zonder middelste voortand. Die halen ze er op jonge leeftijd al uit, mocht je een keer flauwvallen, dan kunnen ze je voeden door het gat. Na de lunch nog een mooie wandeling door de 'tuin' er staan namelijk ontelbaar veel geneeskrachtige bomen, planten en struiken. Met gratis aloë vera, muggenlotion en bodylotion. Erg mooi om dit allemaal mee te maken. We weten dat dit een simulatie is, maar zo hopen we dat de Masaai met hun eigen gebruiken en gewoonten nog lang kunnen voortbestaan... Maar we zijn er bang voor dat ze binnen 100 jaar verdwenen zijn. Iedereen is namelijk verplicht om naar school te gaan en velen gaan studeren in de stad en komen dus maar weinig in hun Masaai dorp.... Het was een mooie dag, na een afscheidslied gingen we weer terug naar de bewoonde wereld. Onderweg zagen we veel Masaai kinderen hun koeien en geiten uitlaten. Ze waren erg van huis, om hun vee te laten grazen. Na een paar kilo zand afgespoeld te hebben gingen we even bij de buren eten. En vroeg ons nestje in. Onze nesten hebben deze keer een blauwe zebraprint. Erg fancy. Tot snel. Ashee (bedankt in Masaai taal)