Afscheid nemen bestaat niet

Afscheid nemen, bestaat niet. Maar is af en toe wel zo handig! We waren vroeg uit de veren voor ons ontbijt. Het was weer hetzelfde. We gaan de witte boterhammen zeker niet missen en ik kijk uit naar havermout met bessen en mama heeft weer zin in een bakje kwark... Of een bruine boterham met kaas. Daarom stappen we vanacht het vliegtuig maar weer in. En natuurlijk ook omdat we jullie allemaal missen (slijm slijm). Mama is erachter gekomen dat leven in Tanzania niet voor ons is weggelegd. Onze westerse mind denkt af en toe niet logisch voor hier. Na het ontbijt gingen we met de Badjaj naar school. Eerst gingen we even langs in het dispensarium naast de school. Daar hebben we de knuffeltjes, rompers, luiers en bhs uitgedeeld. Ze waren er heel blij mee. Ook kregen we een mini rondleiding in de kraamkliniek. Het is niet echt een kliniek, want het zijn 3 kamers. Twee met bedden en eentje om te bevallen. Foto's volgen.. Ik zag dat er musquitonetten hingen boven de bedden, dit was twee jaar geleden nog niet zo. Het zag er voor Afrikaanse begrippen schoon uit. Wat betreft het badstof en de luiers, dit wordt een groter project. En dit heeft meer voorbereiding nodig fan gedacht. De naaimachines zullen in December arriveren, zodat het maken van maandverbanden meteen goed kan worden opgezet. Er zullen ook moeders van het project bij betrokken worden, om dit samen met enkele kinderen te gaan doen. Houdt hiervoor de website vooral in de gaten!! Toen gingen we iets lekkers kopen voor de kinderen van het project. Dit bij een lokaal zaakje. We hebben de dag nog mee gedraaid en een programma uitgeschreven, wat we van tevoren besproken hebben met de leerkracht. Lerares Yvonne was afwezig. Dit zorgde voor een relaxtere sfeer. We hebben met de kinderen gespeeld en een heel pakje ballonnen opgeblazen. Wat een plezier!! Ze hadden weer een mooie dag en gierden het uit van het lachen. Zo blij met kleine dingen! Wat mooi om te zien. Na de lunch deelden we het lekkers uit en zongen ze met z'n allen een lied voor ons. Heel erg lief. Nog een knuffel voor ze allemaal, en toen gingen ze toch echt naar huis. Ik hoop dat ze snappen dat we ooit weer terugkomen. Het liefst zou ik er een paar meenemen, omdat je weet hoe ze hier leven en dat wens je geen een kind toe. Laten we hopen op het beste. Na ons afscheid gingen de met de Dalha Dalha terug. 28!!! Jazeker, we leggen even een record op onze laatste dag. Heerlijk knus. We hadden nog met Sanctus afgesproken, want de laatste dingen voor de zorgverzekeringen moesten nog worden geregeld en overgedragen. We gingen nog even last time alles in orde maken voor de papieren (lees, ergens een winkeltje vinden waar we de formulieren konden kopiëren, naar de DC voor een handtekening, stempel. De papieren weer handmatig invullen, daarna naar de zorgverzekering, betaalgegevens halen. Toen weer naar het bankje om geld over te zetten. En toen was het 4:00 uur dus gaan alle banken en overheidsinstellingen dicht. We gingen nog wat inkopen doen voor in het vliegtuig en ons laatste avondmaal in Tanzania bij Milans vieren. Daar werden we warm verwelkomd en ze gingen ons 'so much' missen. Erg lieve meiden. Terug met de badjaj met mooie muziek en terug in de kamer. Onze koffers pakken, zand afspoelen en jullie op de hoogte houden! Wij vertrekken vannacht om 2:30. Zodat we rind 3:30-4:00 op de luchthaven zijn. Om 6:00 gaan we de lucht, landen even in Nairobi en gaan dan door naar Amsterdam. Waar onze jarige Henk en lieve broertje ons komen halen. Wat een avontuur! Veel gezien, veel gedaan en veel te snel gegaan!! We zijn dankbaar dat we dit samen mochten doen, we hebben er ontzettend van genoten en erg veel van geleerd. Het waren vier onvergetelijke weken samen! Kwaheri en tot snel.