24 juli
Blijf op de hoogte en volg Myreen en Marjolanda
24 Juli 2015 | Tanzania, Moshi
Daarna gingen we naar de volgende; Lucretia. Zij woont best dicht bij school. Maar wel in een modderhuis. Het heeft geen elektriciteit, geen stromend water en geen ramen. De dieren (koeien, geiten) leven in het huis. Dus ze slaapt in dat zelfde gebouw... We gaan dus een hele tijd terug in de tijd zal ik maar zeggen. De juffen vertelde haar dat ze moest douchen en haar kleren moest wassen. We gingen wachten tot ze gedoucht had (water halen, op het vuur opwarmen en dan dit over jezelf heen gieten). Toen de kleren wassen, maar ze had geen zeep en geen geld om nieuwe zeep te kopen dus gingen we zeep kopen zodat ze haar kleren kon wassen. Toen we terugkwamen en de wachtten tot ze haar kleren ging wassen kwamen er 20 mannen met kapmes aanlopen op haar terrein. Ik schrok me dood, want het is best wel bedreigend... Ze liepen langs ons af naar het verdorde maïsveld om dat te gaan kappen. Verschrikkelijk toch, als ze alleen thuis geweest was. Ik zei dat we haar niet alleen konden laten zo. De juffrouwen zeiden; wat kunnen we dan doen? Ik zei dat ze in het huis kon gaan en dit op slot kon doen, maar er is geen slot aan de binnenkant.... Yvonne ging bij haar kijken, en ze kon ook naar de buren zeiden ze... Machteloosheid. Toen met een beetje raar gevoel terug naar de school en met de Dalha Dalha terug. In het Hostel geluncht en toen ging ik met Jerome (van het hostel) mee naar zijn project. Het is een Safehouse voor de armste kinderen. Er leven zo'n 20 kinderen. Het is een geweldig project! Opgezet door een Tanzaniaanse broer en zijn zus. Wat een prachtige mensen. Ze hebben ook een school en zijn bezig om een nieuw Safehouse te bouwen, naast de school. Het was een met liefde overgoten middag. Er was ook een Engelse groep jongens bezig om samen met de lokale bevolking, een nieuwe keuken te bouwen. Wat fijn om deze mooie dingen te zien. Daarna gingen we terug in de jeep, maar eerst terroriseerde 20 kinderen de jeep.... We namen er uiteindelijk 3 mee en een opa. Wat een schatjes!! Eenmaal bij het hostel m'n kleren gewassen, met waspoeder, met koud water en mét de hand :) Lekker gegeten, gekaart en Kognaki gedronken. Daarna gingen we op stap naar Glaciers. Het was weer heel gezellig, ook met het andere hostel. Ik zou zeggen dat we onze Hollandse jongens eens naar Tanzania moeten sturen voor een paar goeie heupdanslesjes ;) Iedereen is aan het dansen, echt mooi! Rond 4:00 uur gingen we maar eens naar huis. Bij thuiskomst heb ik even het Brabantse gebruik 'eieren bakken' geïntroduceerd. Het was een leuke dag. x
-
26 Juli 2015 - 11:43
Opa Oma Van Gompel:
Zesentwintig julli half twaalf in de morgen hier zijn we weer Myreen hadden de vogeltjes je vandaag niet wakker gefloten maarja dat hoeft ook niet elkekeer je gaat vandaag naar een meisje dat malaria heeft is dat voor julli niet gevaarlijk Myreen je hebt al vele indrukkenopgevangen en in je geheugen zitten dat als je weer thuis bent er uren en uren over kunt vertellen julli zijn ook naar iemand geweest die in een huis woont waar ook het vee inhuist het is wel het jaar nullekus daar maarja dat is nou eenmaal zo je was toch goed verschoten toen julli terug kwamen van zeep halen voorhaar toen er wel zo.n twintig mannen met messen zag komen verschrikkelijk zeg ik zou er van in man broek hebben gedaan maar met alles heb jij alhoewel veel gezien helle liefdevolle en ook veel mindere mooie meisje het is knap jullie worden de pioniers van Duizel straks genoemd Pappa.Jurne .en natuurljk Myreen en natuurlijk Mama die alles van op grote afstand volgd van haar lievelingen dat is toch ook heel knap Myreen jij gaat daar ook uit en dan is het ook laat voordat je in je bedje ligt wantjullie houden het Hollandse ritueel eieren bakken als je van de kroeg komt nieren heel veel warme groetjes van ons opajo en omajetje doeiiiiiii
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley